ท่านอาจารย์ดีเล่าให้ฟัง ผีขุนบาลไปเข้าคน เขานิมนต์ท่านไปไล่  ท่านจะท่องมนต์บทไหน พอขึ้นต้น มันท่องจบไปก่อนหมดจนไม่มีมนต์จะท่อง  ก็นึกถึง “อิติปิโส ถอยหลัง”  พอท่อง อิติปิโส ถอยหลัง มันท่องไม่ได้ มันก็เลยยอม ยอมออก

           จึงมาคิดว่า โอ! สมัยเป็นเด็กๆ นี่ เขาหามศพผ่านหน้าบ้านใคร  เจ้าของบ้านรีบพลิกบันได พลิกเอาหลังบันไดออกมา เขาทำเคล็ด ถามผู้เฒ่าผู้แก่ว่าทำอย่างนั้นเพื่ออะไร เขาบอกว่า ถ้าพลิกบันไดแล้ว  ผีมันขึ้นไม่ได้  เลยมานึกถึง อิติปิโส ถอยหลัง ของหลวงปู่ดีนี่  พอท่องกลับนี่ มันจะท่องตามไม่ได้ มันยอม  เพราะฉะนั้น ท่องไว้เลย อิติปิโส ถอยหลัง

 
           หลวงพ่อชอบเก็บเอาเคล็ดเล็กๆ น้อยๆ อย่างนี้ ซึ่งมันเป็นความจริง  ก็อย่างผีที่มันเข้าสิงคนที่บ้านหนองจะบก หลวงตามีท่องมนต์บทไหนขึ้นมา มันท่องจบไปก่อน  หลังจากหลวงตามีไล่ไม่ออก เขาก็เอามาที่นี่ หลวงพ่อก็เทศน์ให้มันฟัง พอเทศน์จบ  มันออก  ให้ส่วนบุญมันแล้ว  มันออก

 
           พอหลังจากนั้น มียายคนหนึ่งผีสิงเป็นประจำ มาจากสระบุรี พอมาก็มาเล่าโอดครวญให้ฟัง ไม่ทราบกรรมเวรอะไร อยู่ๆ  วิญญาณก็มาสิงมาทรง  เลยบอกว่า ไหน ให้มาทรงดูสิ  ทีนี้พอมันทรงแล้ว  ก็ไม่ได้ถามหรอกว่า แกเป็นใคร มาจากไหน ก็เทศน์ให้มันฟัง  พอเทศน์จบ แผ่เมตตา แล้วก็อุทิศส่วนกุศลให้มัน  บุญกุศลอันใดที่ข้าทำบุญมา  ข้าอุทิศให้เจ้า  เจ้าอนุโมทนาบุญนี้ ไปเกิดดีมีสุขเสีย   พอพูดจบ  มันขยับๆๆ ไปถึงประตู  ไอ้ประตูนี่ ปกติเราดึงแทบจะไม่ออก มันตบปังทีเดียว ประตูเปิดอ้า เสร็จแล้วผีก็ออก  ไม่ทราบว่ามันมากวนอีกหรือเปล่า

           แม่ไอ้ไก่ที่แปดริ้วเหมือนกัน พอเทศน์ให้ฟังจบ มันออก แม่ไอ้ไก่นี่  ถามลูกชายมันเรื่อย  มันมาอีกหรือเปล่า  ไม่มาเลย หลวงพ่อ  เมื่อก่อน พอแกนั่งสวดมนต์ เข้ามานี่ มันจะมาสิงทุกที  ตอนที่ผีสิงบ่อยๆ นี่ หน้าแกหมองคล้ำ  พอผีไม่มาแล้ว ผ่องใสอ้วนพีขี้น

           เพราะฉะนั้น แผ่เมตตาเรื่อยๆ นี่ดี