เขียนโดย Administrator
|
วันพุธที่ 09 มกราคม 2013 เวลา 02:59 น. |
สุกขวิปัสสโก ผู้เจริญวิปัสสนาล้วน คนหนึ่งเขาทำสมาธิ ได้อุปจารสมาธิ อัปปนาสมาธิ ได้ฌานสมาบัติ แล้วภายหลังก็มาพิจารณาธรรม พวกนี้พวกเจริญสมถะมาก่อน
แล้วอีกพวกหนึ่ง ไม่สนใจกับสมถะ พอปฏิบัติกำหนดรู้จิต ถ้าจิตนิ่งปล่อยให้นิ่ง พอจิตวิ่งปล่อยให้วิ่งไป เขาไม่ได้บังคับจิต ปล่อยไปตามธรรมชาติของมัน เรื่องญาณ ฌาน อะไรเขาไม่ได้สนใจ สนใจแต่รู้อารมณ์จิตในปัจจุบัน แล้วก็ไม่ได้นึกถึงอิทธิฤทธิ์อะไรทั้งสิ้น เอากันเฉพาะแต่ว่ามีปัญญาแก้ปัญหาความขัดข้องของจิตในปัจจุบันได้คล่องตัว แก้ปัญหาตัวเองนั่นแหละ
มันเกิดเกลียดใครขึ้นมา แก้ได้ปั๊บ เกิดรักเกิดชอบใครขึ้นมาที่ไม่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม มันแก้ปั๊บ เป็นตัวปัญญา อันนี้เขาเรียก สุกขวิปัสสโก
|