หน้าที่ประจำของพระสงฆ์ เวลาสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น สิ่ง ที่ขาดไม่ได้ คือแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลให้ญาติโยม  อันนี้เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้

          เราประพฤติคุณงามความดีแล้ว เราก็คิดถึงคุณข้าวแดงแกงร้อนของเขา สวดมนต์ภาวนา แล้วก็อธิษฐานจิตอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปถึงเขา แผ่เมตตาไปให้  คนที่มีภูมิจิตสูงภูมิจิตละเอียดหน่อยก็สามารถสัมผัสรู้ได้  
 
          ธรรมเนียมของพระนี่ บวชแล้วต้องอยู่ในสำนักของอุปัชฌาย์ อาจารย์อย่างใกล้ชิดไม่น้อยกว่า ๕ พรรษา  ต้องทำกิจวัตรอุปัชฌาย์อาจารย์

          ผลประโยชน์ :
          ๑. ลดทิฏฐิมานะความถือตนถือตัว
          ๒. สร้างความเกรงกลัว คือให้มันมีที่เกรงกลัว เราจะได้ไม่ทำอะไรตามอำเภอใจของเรา  
 
          แต่ส่วนใหญ่มันเหลวแหลกมาหมดแล้ว ไปไหนไม่รอด มันถึงกลับมาหาข้า มันเป็นกันอย่างนี้   บอกว่า บวชแล้ว อยู่นะ กลับ มาอยู่กับครูบาอาจารย์นี่ อย่าเพิ่งไปไหน มันก็ไม่ยอม  
 
          รายหนึ่ง สั่งให้มันสึก  มันไปแอบกินยาบ้า พอจับได้   สั่งให้มันสึก "ผมไม่มีเครื่องแต่งตัว" เอา...ให้สตางค์ไปซื้อ พอมันได้สตางค์แล้ว แทนที่มันจะไปซื้อเครื่องแต่งตัว มันกลับขี่รถไปเมืองสิงห์   เมืองอ่างทองโน่น  พอดีเราไปงานหลวงพ่อบุดดา ไปเจอมันมายืนจังก้า
 
  "ผมไม่เป็นหรอกพระธรรมยุต ผมจะเป็นพระมหานิกาย"
        "เออ... ไปเป็นพระมหานิกายซะพอหอมปากหอมคอ  ต่อไปไปเป็นนักโทษในเรือนจำเด้อ"

          พอกลับมายังไม่ถึงเดือน เขียนจดหมายมา  เขาเอาตำรวจมาค้นย่ามผม พบยาบ้าอยู่ในย่ามผม ๒ เม็ด เขาก็เลยจับผมไปสึกที่เจ้าคณะอยุธยา แล้วก็เอาผมเข้าตะรางไป  อะไรผมก็ไม่มี ขอพึ่งครูบาอาจารย์เถอะ 

  มันเป็นเพราะเราแช่งมันหรือเปล่า  เราไม่ได้แช่ง ได้แต่กล่าว เตือนเฉยๆ ...  ไปเป็นพระมหานิกายพอหอมปากหอมคอซะ ต่อไปไปเป็นนักโทษอยู่เรือนจำ  ๒ รายที่เจอปัญหามาอย่างนี้  
 

         อีกคนหนึ่ง ก็ไม่ทันอยากจะให้ไปไหน  ให้ศึกษาธรรมวินัยให้เข้าใจ ให้ประพฤติปฏิบัติให้มันถูกต้องเรียบร้อยค่อยไป  มันมาขอหนังสือสุทธิ ไม่ยอมให้หนังสือสุทธิ  "หนังสือสุทธิแกงกินไม่ได้  หรอก" มันว่า มันก็ไป  ไปก็ไปโดนตำรวจจับสึกเข้าตะรางเหมือนกัน