หลวงพ่อรู้สึกเฉยๆ ไม่เห็นกระตือรือร้นกับพวกยศฐาบรรดา-ศักดิ์  ใครจะใหญ่จะโตเพียงใด แค่ไหน มันก็ไม่ตื่น มันเฉยๆ
 

          เวลาเฝ้าในหลวง เขาทั้งหลายนี่บางทีตัวสั่น ไอ้เรานี่ก็เฉยๆ นี่ยังนึกเสียใจอยู่

           ที่วัดหนองจรเข้ สมเด็จพระเทพฯ รับสั่งถาม

          “เวลานี้ท่านเจ้าคุณไปอยู่ที่ไหน”
          “ที่ไหนประชาชนเขาต้องการก็ไปอยู่ที่นั่น”
          “เอ้อ! ดี ไม่ติดถิ่น”

           ทีนี้มานึกภายหลัง เอ๊! เรานี่เล่นลิ้นกับเจ้านายหรือเปล่า

          ตอนที่ท่านเสด็จมาวัดป่าสาลวัน ท่านถามปัญหาโน่นนี่ เวลา เหตุการณ์ผ่านไปแล้ว ท่านเจ้าคุณเทพวราลังการท่านบอกว่า         

          “โอ๊ย! ผมอัศจรรย์หลวงพ่อ  คำถามที่ในหลวงรับสั่งถามนี่ พวกผมคิดไม่ออกเลย  ทำไมหลวงพ่อ พอท่านถามจบปั๊บ ตอบปุ๊บ”

           พอขึ้นประโยคแรกนี่ คำตอบมันขึ้นมาแล้ว  แล้วมันขึ้นมา อย่างที่เราไม่ต้องคิด  บางทีพอแค่ประโยคนี้ไป คำถามนี้ไปปั๊บ มัน เชิงจะรู้ว่าต่อไปท่านจะถามอะไร

           ในหลวงท่านทรงเป็นบุคคลช่างคิดค้นคว้า นัก
วางแผน นักวิชาการ เพราะพระองค์ใช้พระทัยคิดอยู่
ไม่หยุดยั้ง  การคิดด้วยความตั้งใจนี่มันก็เป็นเรื่องของ
สมาธิ  ถึงแม้จะรับสั่งถามเกี่ยวกับเรื่องโลกก็ตาม แต่ก็มี
คุณธรรมแฝงอยู่ทุกคำถาม