หลวงพ่อเล่าประสบการณ์การออกธุดงค์ตอนเป็นเณรกับครูบาอาจารย์ไว้ว่า :  

          ตอนนั้นเรานอนอยู่ในกลด...  กลัวนี่กลัวเหมือนกัน แต่ครูบาอาจารย์ท่านก็สอนให้ภาวนาแผ่เมตตาให้มากๆ  อานิสงส์การแผ่เมตตา   สัตว์ร้ายมันก็ไม่ทำร้ายเราหรอก   บางทีเวลาค่ำคืนมันมืด   เดินทางยังไม่ถึงที่พัก พอเดินๆๆ ไป ก็ได้ยินเสียงกระโดดข้ามทาง  แต่ผู้ที่ท่านกำหนดดี ท่านก็บอกว่าท่านได้กลิ่นสาบ กลิ่นอะไร   เวลามาถึงที่พักแล้วท่านถึงบอก  ไอ้เรื่องร้ายๆ น่ากลัวๆ นี่ ท่านไม่ค่อยพูดหรอก เวลาพ้นเขตอันตรายมาแล้วท่านถึงคุยให้ฟัง  ท่านบอกว่า เราไปพักอยู่ที่ตรงนั้น เสือมันมาวนรอบที่พัก  

          ตอนนั้นมีอาจารย์เจตพี่ชายของหลวงปู่เทสก์ท่านมาด้วย พอไปถึงนี่  "เณรๆ ปักกลดให้ข้าตรงนี้ เณร เอาตรงนี้"  พอกลางคืน ดึกๆ อ้าว! มองหาอาจารย์เจตไม่เห็นแล้ว  ทีนี้เราก็อยู่นั่น จะไปไหนก็ไม่ได้สิ จะออกจากมุ้งก็กลัว นอนขดอยู่ในมุ้งนั่นแหละ  พอตื่นเช้ามา นู้น! มองเห็นกลดอาจารย์เจตอยู่สุดสายตา

          บางวันก็นึกกลัวไว้ก่อน ท่านให้ปักกลดอยู่ที่นี่  

         "ผมไม่เอาหรอก ผมจะไปอยู่ใกล้ๆ หมู่"  

        "ไม่ได้! เรามาฝึกหัดใหม่นี้ มันต้องกล้าหาญ" 

          เวลาเดินกลางคืนนี่ ให้เราเดินรั้งท้าย กรรมฐานใหม่มันต้องอยู่ท้าย  ต้องฝึกให้กล้าหาญ  เคยได้ยินผู้เฒ่าผู้แก่ท่านว่า เสือเวลามันจะทำร้ายคนนี่ คนเดินแถวนี่ มันจะกระโดดเข้ามาเล่น งานคนอยู่ตรงกลางก่อน   มันไล่คนให้แตกไปก่อน  เราก็มานึกว่า เราเดินตรงกลางนี่ไม่มีอันตราย แต่เดินสุดท้ายกลับไม่มีอันตราย มันจะเล่นงานคนอยู่ตรงกลางก่อน 

           ใจนี่กระดิกไม่ได้เลยแหละ สำรวมอยู่ที่ พุทโธๆๆๆ ไม่ขยับ เลย  เมื่อรู้เดียงสาขึ้นมาแล้วนี่ จึงค่อยนึกว่า อ๋อ! มิน่า ครูบาอาจารย์ท่านจึงไปหาที่ๆ มันกลัวๆ  พอนั่งสมาธิแล้วจิตจะไม่ไหว มันจะรวม  ขืนขยับปั๊บ มันก็นึกกลัวขึ้นมาแล้ว  พอสำรวมเข้าแล้ว มันก็นิ่ง ช่วยให้จิตสงบได้เร็ว 

         มีแปลกอยู่ครั้งหนึ่ง อันนี้พ้นเขตภูพานมาแล้ว มาถึงเขตกาฬสินธุ์ อยู่ในเขตอำเภอสหัสขันธ์  พักอยู่กลางทุ่งนา  พอตกกลางคืนมา ออกไปเบา  ทีแรกก็มองไม่เห็นอะไร  พอนั่งเบา พอ เงยหน้าขึ้น มันมีตัวหนึ่งดำๆ  เรานั่งอยู่นี่ มันสูงกว่าหัวเรา นั่งเลียปาก แต่มองดูแล้วมันเป็นพวกประเภทสุนัข โตกว่าหมาฝรั่ง ไม่ทราบเหมือนกันว่าเป็นอะไร  แต่คงไม่ใช่เสือ ไม่ใช่หมี เพราะตรงนั้นมันอยู่ใกล้ดอนปู่ตา มันมีศาลปู่ตาอยู่  พอเราตื่นเช้ามาอาจารย์ท่านจึงเล่าให้ฟังว่า ผีปู่ตานี่ ในตอนแรกมันมารบกวน ภายหลังมันก็มาไหว้  ท่านบอกว่ามันเป็นพวกผีข่า มาแล้วมันมาคุกเข่า ไหว้ๆๆๆ กราบๆๆๆ  มันบอกกัน มี ๒ ตัว ตามันแหกลง มา  แทนที่จะมาอย่างนี้ มันแหกลงมา  ผ้านุ่งมันก็พันสะเอว แล้ว ก็ปิดตั้งแต่อวัยวะ เสื้อผ้าก็ไม่มี  ก็เหมือนพวกข่าตามดงตามป่านั่นแหละ  ท่านบอกว่า ตอนแรกๆ มันก็มากวน แต่พอเราแผ่ เมตตาให้มัน มันยอม แล้วมันก็ไปเที่ยวกราบไหว้พระ  ก็ได้คืน นั้นแหละที่หลวงพ่อเห็น ตัวดำๆ ใหญ่ๆ  ก็เข้าใจว่าเป็นผีเจ้าป่า